มันมาพร้อมBTS!!

ความจริงจะเขียนเรื่องรถไฟฟ้าฝั่งธนฯวันแรก เพราะรู้สึกเห่ออย่างออกหน้าออกตา เพราะรอมานานแสนนาน วันนี้ก็เป็นจริง อีกอย่างหนึ่งที่เลิฟไปกว่านั้นคือบันไดรถไฟฟ้าเทียบหน้าบ้าน สิบก้าวก็ถึงบันไดรถไฟฟ้า หุหุ

สองเรื่อง ที่ทำใจก่อนที่รถไฟฟ้าจะเปิด คือหนึ่ง หน้าบ้านจะต้องมีรถไม่ได้รับเชิญ ที่เข้าใจว่าหน้าบ้านเป็นที่จอดรถสาธารณะ แล้วก็มีจริงๆ สินะ ทั้งที่แถวบ้านก็ไม่ได้จะมีตึกสำนักงานอะไร ให้รถจอดล้นออกมาเสียหน่อย และสอง จะได้เห็นเหล่าคุณแท็กซี่ทั้งหลายมาจอดรถดักผู้โดยสาร แต่จะไปไม่ไปก็อีกเรื่องหนึ่ง

ว่าแล้ว เช้าวันศุกร์ที่ 15 พฤษภาคม ออกจากบ้านราว 9.45 น. ก็มีรถแท็กซี่จอดรอผู้โดยสารดังว่า พร้อมรถรายงานข่าวของช่องอะไรไม่แน่ใจ 11 หรือ itv (ขออภัย สองช่องนี้เปลี่ยนชื่อจนจำชื่อล่าสุดไม่ได้ และไม่ใส่ใจจำอีกแล้ว) ก็ไม่ได้ใส่ใจอะไร

แต่ขากลับบ้าน ราว 5 ทุ่มนี่สิ ทางลงรถไฟฟ้า ซึ่งก็คือหน้าบ้าน มีวินมอเตอร์ไซต์มารอผู้โดยสารเต็มพื้นที่ และเสื้อวินตัวใหม่ ซอยกรุงธนบุรี2 (สถานีวงเวียนใหญ่) แต่ไหงมาอยู่หน้าบันไดรถไฟฟ้า ไม่ไปอยู่หน้าซอย 2 ทั้งที่ช่วงหน้าบ้านของผม เหมือนเป็นลานขนาดย่อม แค่รถยนต์ของสามบ้าน และรถตัวแถมจากไหนไม่รู้ ก็อึดอัดแย่ละ นี่มีวินมอเตอร์ไซด์ แท็กซี่ และคนลงรถไฟฟ้ายืนรอรถเป็นระยะๆ ดูอึดอัดพิกล ขณะที่หน้าซอย 2 มีพื้นที่กว้างกว่า และส่วนใหญ่เป็นห้องแถมไม่มีคน หรือร้านอินเตอร์เน็ต ที่น่าจะเหมาะแก่การไปอยู่ตรงนั้นมากกว่า ซึ่งก็ไกลกว่ากันไม่กี่สิบก้าว อึดอัดชะมัด ที่มีวินมอเตอร์ไซต์มายืนหน้าบ้าน แล้วดูเราเปิดประตูเข้าออกบ้าน แค่คนลงรถไฟฟ้ามองดูก็อึดอัดละ

รุ่งขึ้น วันเสาร์ที่ 16 พฤษภาคม เปิดประตูบ้านตอนบ่าย แทบกรี๊ด เพราะวินมอเตอร์ไซต์ จากที่เห็นกลางคืนราว 5-6 คน ตอนนี้มีกว่าสิบคนสิบคัน หน้าบ้านตอนนี้กลายเป็นที่วางป้ายคิว ป้ายราคาเดินทาง และตะกร้าปริศนา รวมทั้งเป็นที่พักในร่มของเหล่าวิน ทั้งที่หน้าบ้านก็มีป้ายห้ามจอด และไม้กั้นกันรถจอดหน้าบ้าน แต่นี่ มีทั้งมอเตอร์ไซด์ และวิน

ไม่แค่นั้น ขากลับจากสีลม ลงจากรถไฟฟ้า ก็ต้องเจอเสียยิ่งกว่างานวัด เพราะนอกจากเหล่าวินมอเตอร์ไซด์ ผู้โดยสารรอรถ ก็ยังมีรถตู้ และคนของคิวรถตู้ มาเปิดโทรโข่งเชิญคนขึ้นรถตู้ เสียงดังลั่น บนถนนก็มีรถตู้จอดรออยู่คันสองคัน ที่เยอะก็คือแท็กซี่และสามล้อจอดเรียงรายยาวไปจนเกือบถึงหน้าซอย 4 จากรูปที่สามและสี่ จะเห็นได้ว่า ตรงนั้นเป็นจุดสุดของทางคู่ขนาน ถัดไปอีกนิด ก็เป็นปากซอย 4 ที่ปกติสมัยก่อน ก็เกิดอุบัติเหตุแถวนั้นเป็นประจำอยู่แล้ว เพราะรถมักวิ่งแฉลบออกจากคู่ขนานไปเลนขวา หรือไม่ก็ชนกันตอนออกจากซอย 4 เพราะถนนมีอยู่เลนเดียว

คราวนี้แท็กซี่ผู้แสนมักง่ายก็จอดเรียงรายกันไปจนกินเลนเดียวของทางคู่ขนาน ถ้าไม่ทำให้รถออกจากคู่ขนานไม่ได้ ก็ต้องบังคับให้รถเบี่ยงออกจากคู่ขนาน ซึ่งเสี่ยงต่อการเกิดอุบัติเหตุมาก ผมคิดว่าไม่ช้าไม่นาน ต้องมีอุบัติเหตุแน่นอน เพราะนี่ขนาดวันเสาร์ รถแท็กซี่ยังออกันขนาดนี้ วันธรรมดาย่อมมากกว่านี้แน่นอน

เมื่อรวมทั้งหมดแล้ว ความวุ่นวายที่หน้าบ้านก็บังเกิด จากที่เคยเงียบสงบ ก็มีครบหมด เหมือนปาร์ตี้เหล่ากรรมาชน บวกกับงานวัด ผมไม่ได้แอนตี้พวกเขาหรอกนะ แต่การสร้างความวุ่นวาย และไร้ระเบียบแบบนี้ก็ไม่ไหว กลายเป็นการรบกวนกันเปล่าๆ ทั้งที่ก่อนจะเปิดรถไฟฟ้า ก็ไม่เห็นมีใครสักตัวมาขออนุญาติผู้อยู่อาศัยกันสักคำ พอรถไฟฟ้าเปิดปุ๊บ ไอ้ที่ไม่เคยมี ไอ้ที่ไม่เคยโผล่มารับเวลาจะต้องเดินทาง ก็มาออกันอยู่หน้าบ้านเป็นสิ่งไม่ได้รับเชิญที่มาพร้อมรถไฟฟ้า

ปล. วันอาทิตย์บ่าย โผล่หน้าจากหน้าต่างบ้าน ก็ไม่มีเหล่าวินมอเตอร์ไซต์แล้ว เหลือบดูก็จะเห็นคุณตำรวจมายืนจัดการอยู่ใกล้บ้าน ต้องขอขอบพระคุณทุกท่านที่ทำให้เหล่าความวุ่นวายเช่นนั้นออกไปพ้นบริเวณบ้านด้วยครับ